El Vuelo del Halcón - Saratoga

Αναρτήθηκε από Decoration de la Maison


Εμπεριέχεται σε:
Τίτλος: VII
Ετος κυκλ.: 2007
Εταιρεία: Avispa




El Vuelo del Halcón

Ese frío que hiela el viento pronto se marchará
presa del lamento lleno de maldad.
Bajo el Sol está el aliento que le hará triunfar,
sangre del infierno para caminar.
No hay tregua, no queda ya tiempo para lamentar,
ahora no llores, no invoques al miedo, no juzgues su maldad.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.

Como río de aguas turbias sin cauce ni caudal,
como flor que nace sé que morirá,
la luna llena atrapa al día ahogando su valor,
entre sombras negras alivia su dolor.
Tiene miedo, no puede gritar, la bala le alcanzó
y hasta el cielo quiere volar, irse sin pensar.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.

Se curaron sus heridas, ya vuelve a pelear
nada será fácil, tendrá ya que luchar.
Si creíste que a la primera le iban a tumbar,
reza por los tuyos y marcha a otro lugar.
No te escondas, sus ojos ven todo, no habrá compasión,
sólo moverte con un paso en falso y serás ya su manjar.

Frío y calculable sentimiento
cerca de su alma vuela la traición,
hoy las nubes grises a tu puerta llamarán,
la vida da mil vueltas, es el vuelo del halcón.
Το πέταγμα του γερακιού.
Αυτό το κρύο που παγώνει τον άνεμο γρήγορα θα φύγει
θήραμα του ολόγιομου από κακό θρήνου.
Κάτω απ' τον ήλιο, η ενθάρρυνση ότι θα επιτύχει,
κολασμένο αίμα για την πορεία.
Δεν έχει αναβολή, δεν έμεινε πια χρόνος για κλάψες,
τώρα μην κλαις, μην επικαλείσαι το φόβο, μην κρίνεις την κακία του.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή σε προσπερνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.

Σαν τα θολά νερά του ρηχού ποταμού χωρίς κοίτη,
όπως το άνθος που γεννιέται ξέρω πως θα πεθάνει,
η πανσέληνος παγιδεύεται στη μέρα πνίγοντας την αξία της,
μέσα σε μαύρες σκιές ανακουφίζει τον πόνο της.
Φοβάται, δεν μπορεί να ουρλιάξει, το έφτασε η σφαίρα
και στον ουρανό θέλει να πετάξει, να φύγει χωρίς σκέψη.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή σε προσπερνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.

Γιατρεύτηκαν οι πληγές του, ήδη ξαναβγήκε στη γύρα
τίποτα δε θα είναι εύκολο, θα πρέπει να παλέψει.
Εάν πίστεψες πως με την πρώτη θα το ξάπλωναν,
προσευχήσου για τους δικούς σου και φύγε για αλλού.
Δεν κρύβεσαι, τα μάτια του βλέπουν τα πάντα, δεν θα υπάρξει οίκτος,
μόνο κάνε μια λάθος κίνηση και θα γίνεις η λεία του.

Κρύο και υπολογισμένο συναίσθημα
κοντά στην ψυχή του πετά η προδωσία,
τώρα γκρίζα σύννεφα σου χτυπούν την πόρτα
η ζωή σε προσπερνάει, είναι το πέταγμα του γερακιού.


μετάφραση: Ιοκάστη